زن عشق می کارد و کینه درو می کند!...

دیه اش نصف دیه توست و مجازات زنایش با تو برابر.

می تواند تنها یک همسر داشته باشد

و تو مختار به داشتن چهار همسر هستی!

برای ازدواجش (در هر سنی) اجازه ولی لازم است.

و تو هر زمانی بخواهی به لطف قانونگذار می توانی ازدواج کنی...

در محبسی به نام بکارت زندانی است و تو...

او کتک می خورد و تو محاکمه نمی شوی!

او می زاید و تو برای فرزندش نام انتخاب می کنی...

او درد می کشد و تو نگرانی که کودک دختر نباشد...

او بی خوابی می کشد و تو خواب حوریان بهشتی را می بینی...

او مادر می شود و همه جا می پرسند نام پدر؟

و هر روز او متولد می شود, عاشق می شود, مادر می شود, پیر می شود و می میرد...

و قرن هاست که او, عشق می کارد و کینه درو می کند.

چرا که در چین و شیارهای صورت مردش به جای گذشت,

زمان جوانی بر باد رفته اش را می بیند و در قدم های لرزان مردش,

گام های شتابزده جوانی برای رفتن و دردهای منقطع قلب مرد,

سینه ای را به یاد می آورد که تهی از دل بوده و پیری مرد رفتن و فقط رفتن را در دل او زنده می کند.

و اینها همه کینه است که کاشته می شود در قلب مالا مال از درد...!

و این رنج است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: