تا خدا هست به غم وعده ی این خانه مده . . . !
باید فراموشت کنم چندیست تمرین می کنم من می توانم! می شود! آرام تلقین می کنم. حالم نه اصلا خوب نیست تا بعد بهتر می شود!! فکری برای این دل تنهای غمگین می کنم. من می پذیرم رفته ای و بر نمی گردی همین! خود را برای درک این صدبار تحسین می کنم. کم کم ز یادم می روی این روزگارو رسم اوست! این جمله را با تلخی اش صدبار تضمین می کنم. نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی عمر ما ار مهلت امروز و فردای تو نیست نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم وه که با این عمر های کوته بی اعتبار آسمان چون جمع مشتاقان ، پریشان می کند شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر بی مونس و تنها چرا ؟ تنها چرا ؟ حالا چرا "استاد شهریار"
نظرات شما عزیزان:
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا ؟
بی وفا، بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا ؟
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا ؟
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا ؟
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا ؟
این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا ؟
درشگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا ؟
راه عشق است این یکی بی مونس و تنها چرا ؟
برچسبها:
Design By : Rihanna |